Daisy Darker

ALICE FEENEY

Daisy Darker

Yabancı Yayınları

325 Syf

2,5/5

Herkese merhaba. 

"Şeytan aslında gibi yapan gözlerdi ve duymamış gibi yapan kulaklardı. 

Şeytan aslında SENDİN, BENDİM ve HEPİMİZDİK."

Darker ailesi uzun bir aradan sonra ninelerinin 80. yaş doğum günü için bir gelgit adasındaki Deniz Camı adını verdikleri evlerinde toplanırlar. 

Deniz Camı, her gece olduğu gibi o gecede deniz yükselmiş ve sekiz saat boyunca ana kara ile bağlantıları kesilmiştir. Herkes odalarına çekildikten sonra fırtına şiddetlenmeye başlar ve o sırada ninelerini ölü bulurlar. Bir saat sonra içlerinden bir kişi daha... 

Bu adada mahsur kalan Darker ailesinden her saat başı biri daha ölür. Her ölümden sonra da tuhaf bir şiirin üzerinden isimleri silinir ve eski video kasetleri ortaya çıkar. Bu video kasetler ile geçmişin sırları ortaya çıkar ve Darkerlar bunlarla yüzleşmek zorunda kalırlar. 

En önemlisi de bu evden kimler sağ çıkabilecek? Katil kim? 

Yazarın Ne Yaptığını Biliyorum ve Taş Kağıt Makas'ı severek okumuştum. Daisy Darker'a da büyük bir heyecanla başladım. Her sayfasında yazar ters köşelerle beni şaşırtmasını bekledim. Ama maalesef olmadı. Sadece sonda ters köşe oldu. O da beni tatmin etmedi açıkçası. Bu şekilde olmasını istemezdim. 

Evet Agatha Christie havası var. Issız bir ev, tek bir mekan. Sırayla ölen insanlar. Klişe bir durum olsada güzel yazıldığında çok hoşuma giden bir kurgu. Benim için Daisy Darker bu konuda ortalama kaldı. Yazarın diğer kitaplarından sonra hayal kırıklığı oldu. 

Neler yaşanacağı ortada. Bu klişeyi örtmek için gerilim daha fazla olabilirdi. Bu kitapta güzel olan Darker ailesinin sırlarıydı. Ve Daisy karakteriydi.

Çok fazla uzatmaya gerek yok aslında. Maalesef beni tatmin etmeyen bir okuma oldu. 

ALINTI

"Kalbiniz kırıldığında zaman daha yavaş ilerler ve şimdi onlarınkinin de kırıldığından eminim."

"Kendimi, kendimle asla uzun bir süre yalnız bırakmıyorum: Bana güven olmaz."

"Bizim aileyi bir duvar halısı olarak hayal edersem, her zaman bir sürü gevşek ipliği vardı. Ben dünyaya gelmeden çok önceleri kenarları tarazlanmaya başlamıştı ve eğer onu yeterince yakından bakarsanız, belki üzerinde birkaç delik ld görürsünüz."

"Her aile yalnızca birkaç yabancının içini görebildiği bir kaledir. Özellikle de bizimki. Bazen insanlar belirli bir dönem için içeri davet edilir ama sadece etrafta şöyle bir tur atarlar, yaşantımızın perde arkasını asla görmezler. 'Tüm Alanlara Erişim' insan ilişkilerinde yalnızca bir mittir; bir başkasını asla gerçek anlamda tanıyamayız, çünkü kendimizi bile nadir tanırız."

"Bugününü geçmişine odaklanmakla harcarsan, geleceğini asla değiştiremezsin."

"Bazen birini üzenlerle bir başkasını sevindirenlerle aynı şeyler olabilir."

"Masum bir çiçek gibi görünen ama dibinde yatan yılan ol."

"Annem bana doğru baktığında üşüyorum. O mevsimlerini asla saklamayan bir kadın; yıl boyunca kış yaşıyor."

"Aileler kar taneleri gibidir: Her biri eşsiz ve biricik."

"Aileler parmak izleri gibidir: Bir diğerine benzemez ve daima iz bırakır."

"İkinci kez öldükten sonra hayatım bir daha eskisi gibi olmadı, çünkü o zaman herkes zaten kuşkulandıklarını düşündüğüm bir şeyden kesinlikle emin oldu: Ben arızalıydım."

"İnsanların onlara verilen isimlere uyum sağlaması ne komik. Sanki belli bir sıraya göre dizilmiş birkaç harf bir kişinin gelecekteki mutluluğunu ya mutsuzluğunu tahmin edebilirmiş gibi. Bir insanın ismini bilmekle o kişiyi tanımak aynı şey değil elbette ama isimler hepimizin yargıladığı ve yargılandığı ilk izlenimlerdir. Hayatın bana verdiği isim Daisy Darker'dı ve sanırım zamanla ona dönüşerek büyüdüm."

"Birçok ve daha iyi tercih hakkı olmasına rağmen, bana genellikle koparılan, üzerine basılan ya da örülüp taç yapılan bir çiçeğin ismini koymayı seçmişti. Bir annenin en az sevdiği evladı daima ailedeki yerinin ne olduğunu bilir."