LAUREN ASHER
My December Darling
Olimpos Yayınları
224 Syf
4/5
Herkese merhaba. Sımsıcak yeni yıl temalı bir novella ile geldim.
Catalina, kız kardeşinin düğünü için bir aylığına Wisteira'da. Kız kardeşi Catalina'nın eski sevgilisi ile evlenecek ve Catalina da onun nedimesi olacaktır. Bu durum yeterince tuhafken bir de damadın sağdıcı ortaya çıkar.
Yakıçıklı mı yakışıklı, yardım sever, inatçı ve kibar Doktor Darling. Luke'un bu halleri her ne kadar Catalina için şüphe uyandırıcı olsa da ondan çok fazla uzak duramayacaktır. Özellikle de Lego sevgisinden sonra.
Luke'un görevi sağdıç olarak çok basittir. Sorun olan gelinin nedimesi. Ondan köşe bucak kaçarken bir anda hep onun yanında olmak istemeye başlar. Catalina'yı tanıdıkça ona aşık olmaya başlar.
Luke'un bir ay süresi vardır. Catalina, düğünden sonra gidecektir. Bu süre zarfında kendine aşık etmesi gerekmektedir. Bir Noel mucizesine ihtiyacı vardır.
Öncelikle karakterlere bayıldım. Özellikle de Luke'a. Catalina'ya biraz üzüldüm. Yanlış tanınması daha doğru kendisini tanımalara izin vermemesi ve annesi ile olan ilişkileri. Luke'a da üzülmedim değil. Ailesi ile olan ilişkisi can sıkıcıydı.
Aile bağları, aşk, dostluk... Kısacıcık bir kitap ama her şey tam tadındaydı. Ben okurken çok keyif aldım.
ALINTI
“Hayatta aşka daima yer vardır, yeter ki hakettiğimizi düşündüğümüz türden bir aşkı kabul etmeye açık olalım.”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Beni sadece öpmemişti. Geçmiş, şimdiki ve gelecekteki her öpücüğümü mahvetmiş, beklentilerimi yeniden şekillendirmiş ve geriye sadece onun tatmin edebileceği bir arzu bırakmıştı."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Bazı insanlar gerçekten de yadsınamayacak kadar iyiydi ve bizimki gibi bir dünyada onlardan daha çok olmalıydı."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kardan adam rozetimin klipsiyle oynadım. “Seni tutmayayım.”
“Bu gece çok yavaş akıyor, yani bana iyilik yapıyorsun.”
Dudaklarımın köşesi yukarı kalktı. “Öyle mi?”
“Evet. İşe yaramaz hissetmekten nefret ediyorum.”
“Kurtarıcı kompleksin yeniden hortlamış olmalı.”
“Bana teşhis mi koyuyorsun?” Gülümseyerek bana döndü.
“Benim ne haddime, Doktor Darling.”
Gözleri parladı. “Bunu bir daha söyle.”
Gözlerimi devirdim. “Söyleyip de egonu mu besleyeyim? Hayır, teşekkürler.”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Bebeklerle çalışıyor olmamdan sanırım, insanlar genelde beni ağzı kulaklarında gezen bir hemşire sanıyordu. Ama işin karanlık tarafını görmüyorlardı: Ünitedeki beslenme tüplerini ve solunum cihazlarını idare etmek, bir an önce eve götürmek istedikleri bebeklerinin karşısında yıkılan, yaşadıkları sağlık sorunları yüzünden kendileri de dâhil herkesi suçlayan anne babalar, gerçek bir yaşam şansı bulamadan yitip gittiğine şahit olduğum hayatlar ve onlarla birlikte ölmek isteyen ebeveynlerin yaşadığı keder."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"O aşkı bulduğu için mutluydum ama hayatımın aşkını bulamamış olmak beni... üzüyor, kendimi yalnız hissetmeme neden oluyordu. Aslında birini bulamamamın asıl sebebi kendim olduğu için de biraz umutsuzdum."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Kendini, hayat enerjisini böylesine emen yüksek bir standarda tabi tuttuğunu bildiğimden bazı açılardan annem için üzülüyordum. Her zaman bu kadar kötü değildi ama büyümek, ebeveynlerimizin de birer insan olduğu gerçeğini idrak etmemizi sağlıyordu. Bazen bizi çıldırtsalar da onların da bizim gibi hatalar yapabilen insanlar olduğu gerçeğini."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder