ELIZABETH HOYT
Maiden Lane Serisi #12
352 Syf
4/5
Herkese merhaba.
Bir serinin daha sonuna geldik sevgili Elmas ile. Açıkçası hüzünlüyüm. Genel olarak severek okuduğumuz bir seri oldu. Özellikle St Giles Hayaleti olan kitaplara bayıldık. Büyük ihtimal onları tekrardan okuyacağız.
Hatırlatmak amacıyla aşağıya seri bilgisini ve karakterleri yazacağım.
Iris Daniels, Leydi Jordan güzel, nazik ve zeki bir kadın. Herkes onun Kyle Dükü ile evlenmesini beklemektedir. Kyle Dükü'nün Alf'e aşık olur ve onunla evlenir. Alf'in durumundan dolayı Hugh ile Iris'in evlendiği dedikodusunu ortaya yayarlar.
Iris düğün dönüşü kötü şöhretli Kaos Lordları tarafından kaçırılır. Amaçları (Iris'i yeni düşes sandıklarından dolayı) Hugh'tan intikam almaktır.
Eski bir şapelde Iris elleri bağlı, etrafı meşalelerle çevrilmiş bir şekilde bulur kendini. Etrafında maskeli, çıplak adamlar vardır. Maskeler bildiğimiz maskelerden değildir. Tuhaf hayvan şeklindedir. Kaos Lordları'nın ayininin tam ortasındadır ve ayinin sonunda öleceğini bilmektedir. Kurt maskeli olan adam Dionysos'a (lordların başı) sonunda Iris'i öldürmek sözü ile oradan çıkarır.
Dyemore Dükü Raphael de Chartres, yüzünün bir tarafı yaralıdır. Nasıl olduğu ile ilgili bir sürü dedikodu vardır.
Rapheal, Kaos Lordları'nın arasına sızmak için aylarca olan yapmış ancak mavi gri gözler tüm planlarını değiştirmiştir. Tek amacı Kaos Lordları'nı yok etmek olan Raphael'in şimdi bir de Iris'i onlardan korumak olmuştur. Ve onu korumak için onunla evlenmiştir.
Maiden Lane Serisi'ne Kaos Lordları ile veda ettik. 11.kitapta yok olduğunu düşündüğümüz topluluk yeni Dionysos ile tekrardan canlanır.
Raphael çocukluğu çok acı vericiydi. Bizi derinden etkiledi. Özellikle bir sahneyi okumakta zorlandık. Raphael'i sevdim. Sadece sürekli ben çocuk istemiyorum demesi bir yerden sonra sıktı. Iris'i işi çok zordu. Seride geçmişi en kötü olan karakterdi.
Iris'i bir önceki kitapta sevmişti. Bu kitap da daha çok sevdim. İnancı ve inadı Raphael'i sonunda ikna edebildi ve onun yaralarını sarabildi.
Duke of Desire'yi genel olarak sevdik. Sadece diğer karakterleri de görmek (sadece Hugh'u gördük) özellikle de hayaletleri görmek istedik. Seriye bu şekilde veda etmek daha güzel olurdu. Ayrıca Kaos Lordları'ndan da bir seri olabilirmiş.
Bu seriyi özleyeceğim.
Dipnot: Winter'ı kimse geçemedi. Sonra Godric ve Hugh. Val, Lazarus kararsız kaldık. En sevmediğimiz galiba Max oldu. Duygusuz dük.
Maiden Lane Serisi
1) Şeytani Arzular (Lazarus&Temperance)
2) Doyumsuz Zevkler (Griffin&Hero)
3) Saklı Şehvet (Mickey&Silence)
4) Kalbin Gölgesi (Winter&Isabel)
5) İntikam Maskesi (Godric&Margaret)
6) Karanlıklar Dükü (Maximus&Artemis)
7) Kaçak Aşık (Apollo&Lily)
8) Cesur Gardiyan (Trevillion&Phoebe)
9) Sweetest Scoundrel (Asa&Eve)
10) Duke of Sin (Val&Bridget)
11) Duke of Pleasure (Hugh&Alf)
12) Duke of Desire (Raphael&Iris)
ALITI
"Söyleyemedi.
Ama artık biliyordu. Biliyordu. Ve anısı korkunç olsa da, bildiği için mutluydu. Bu adamı anlamak istiyordu. Her şeyini, hem iyi hem de kötü yanlarını.
Ne kadar sarsıcı olursa olsun."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Iris'in onun hakkında romantik fikirler beslemeye başlaması işe yaramayacaktı. O bir peri masalı prensi değildi, hem de hiç."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Bu şehvete teslim olmak tehlikeliydi.
Sadece onun için, kendisi ve kanı hakkında bildikleri için tehlikeli olduğu için değil, aynı zamanda cazibesi görevine engel olduğu için de tehlikeliydi.
Sanki bir masal kahramanının bin yıl boyunca bir yaratık tarafından uyutulması gibi onu büyülemişti. Gerçek dünyayı ve ona borçlu olduğu her şeyi unutma tehlikesiyle karşı karşıyaydı. Bunun olmasına izin veremezdi."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Adam başını ona doğru eğdi ve bir an için onun kendisine itaat etmeyeceğini düşündü. Yaralı, siyah saçlı ve gri gözlü bir karanlık tanrısı gibiydi. Uzun boylu ve zayıftı ama kollarında ve bacaklarında ip gibi kaslar vardı. Müthiş bir yaratıktı. Güç kullanmaya alışkın bir yaratık. Onun gibiler ölümlülerin emirlerine uyar mıydı?"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Burada kötü niyetli ruhlar gibi pusuya yatmış, yaşayanlara bulaşmak, onları iskelet elleriyle daha yakına çekmek ve yüzlerine umutsuzluk ve nefret üflemek için bekliyorlardı.
Raphael'in bu odayı kilitlemesine şaşmamalı."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Çocuklar metamorfozun eşiğinde titriyorlardı.
Bu durum çizimleri bir şekilde korkunçlaştırıyordu. Sanki sanatçı bu çocukların hayatlarındaki bu özel, neredeyse mistik anı yakalamış ve sayfada parçalara ayırmış gibiydi."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Kyle karısını koruma görevini fazlasıyla yerine getiriyordu. Eğer Raphael küçük de olsa bir özlem hissettiyse... onu derinlere, ışıksızlıktan doğal olarak öleceği bir yere gömdüğünden emin olmuştu.
Ama şimdi...
Sanki daha önce durmuş olan kalbi sarsıldı ve yeniden atmaya başladı."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder